Merk tímamót - til hamingju.

Ég óska Bolvíkingum og öðrum til hamingju með að langþráður draumur skuli orðinn að veruleika, byrjað að sprengja göngin milli Hnífsdals og Bolungarvíkur.   Ég óska þeim sérstaklega til hamingju sem ekki hafa látið deigan síga í baráttunni fyrir því að fá öruggari samgöngur á þessa leið. 

Í ársbyrjun 2005 þurfti ég að dvelja á Ísafirði í vinnutengdum tilgangi.  Á þeim tíma sigldi skipið "Jaxlinn" frá Hafnarfriði og vestur um með vörur.  Ég fór í þetta skip í Tálknafirði og í land á Þingeyri.  Þaðan fór ég svo í bíl til Ísafjarðar.  Veðrið var ekkert sérstakt og heiðar ófærar hér á milli.  Þetta var auðvitað ekkert farþegarskip en ég hafði það fínt þarna, var boðinn góður matur, kíkti í blöð og var svo uppi í brú og fannst gaman að sjá strandlengjuna á meðan siglt var hjá.   En nóg um það, þessi ferðasaga er nú bara hliðarspor í frásögninni og þó ekki......kannski ofurlítið sýnishorn af þeim leiðum sem notaðar hafa verið til að komast á milli staða hér. 

En í þessu vinnuferðalagi mínu  þurfti ég  sömuleiðis að skjótast út í Bolungarvík og eyða þar parti af ferðinni.  Ég er alltaf hrædd að fara Óshlíðina, ég hef t.d  séð stórt gat í lofti eins vegskálans eftir stærðar grjót sem lenti á honum stuttu áður en ég fór þar um, það varð nú ekki beint til að róa mann. Mér varð hugsað til þeirra sem fara þetta oft á dag. Akkúrat á meðan ég var stödd þarna í Bolungarvík var á ferðinni undirskriftarllisti með áskorun til stjórnvalda um að hefja gerð þessara ganga. Gott framtak og sýnir einarðan vilja og kraft íbúanna.

Þetta snýst auðvitað um öryggi fyrst og fremst að fá þessi göng.  Sömuleiðis göngin sem ég vil fá hér á milli Dýrafjarðar og Arnarfjarðar.  Nú ryðjast fram greinarnar um vegamálin á Vestfjörðum í fjölmiðlum og hér er ein skrifuð af Þorsteini Jónssyni lækni á Ísafirði.  Hann kemur vel inná þátt öryggis í samgöngum.  Fínasta grein.

Er þörf á þessu ?

Ég skil ekki tilganginn í þessum tíðu fréttum  bb.is af mannfjölda  og fækkun hér á svæðinu.  Þessi frétt var birt fyrir stuttu og nú var það þetta.  Eins og ég hef áður sagt er í lagi að birta þetta til að upplýsa fólk um stöðu mála á ákveðnum tímamótum en ekki svona ört.  Kannski fæ ég einhverntíma að vita hver tilgangurinn  er en ég allavega kem ekki auga á hann í fljótu bragði, þetta eru engar nýjar fréttir.   Við breytum stöðunni hvort eð er ekkert si svona.  Ráðamenn eiga að vita nákvæmlega um gang mála,  nema að þetta sé talið gott ráð til að vekja einhverja, hver veit.

Æi.......maður á ekki að velta sér of mikið upp úr hlutunum. Ég er farin út í góða veðrið

1968 - 2008.

Á þessu ári er Björgunarsveitin Blakkur á Patreksfirði 40 ára.  Þess verður minnst laugardaginn 6. september með ýmsum uppákomum, sýningu nýs björgunarsveitarhúss, bílaflota einhverra sveita auk þyrlu og varðskips svo fátt eitt sé nefnt.  Um kvöldið verður svo árvisst Sælkerakvöld sem Björgunarsveitin og Slysavarnardeildin á staðnum halda.  Sælkerakvöldið inniheldur  frábært og fjölbreytt hlaðborð, skemmtun og dansleik á eftir. Aðkomu skemmtikraftar mæta og veislustjóri er Björgvin Franz Gíslason sem kann nú sitt lítið af hvoru til að hressa upp í daufasta fólki

Í tilefni afmælisins hefur verið gefið út blað með greinum frá starfsemi sveitarinnar og myndum frá liðinni tíð.    Fróðlegt blað og sérstaklega gaman að sjá gamlar myndir af ofurhugum sem hafa sigið í Látrabjargið til eggjatöku í gegnum árin og í líka í æfingaskyni.  Ég prívat og persónulega skil ekki hvernig menn þora öðru eins   

En að allt  öðru.  Fyrirsögnin á síðustu færslu gæti verið kínverskuskotin.  En þarna á vissulega að standa Hunang en ekki Hungang   Ég er svo sem ekki viss um að margir hafi tekið eftir þessu en mér fannst þetta bara fyndið.  Ég skrifa þetta auðvitað allt á nýju gleraugun

Hungang

Ég fékk heimsókn.  Lítil manneskja hafði mynd í farteskinu.  Við horfðum saman á Bee movie og á eftir voru smá umræður um býflugur og  hunangsframleiðslu.  Það var auðvitað nauðsynlegt að smakka smá í leiðinni.  Það þótti bara ágætt á bragðið

 

Litla sæta ljúfan góða.

Hún dafnar vel litla frænkuskottið mitt hún Rakel Sara.  Ég sendi bestu kveðjur til litlu fjölskyldunnar í Hafnarfirðinum og sömuleiðis til turtildúfanna sem eru að flytja sig í Reykjanesbæinn.

Hér er svo Þórunn Sigurbjörg dóttir mín  með litlu snúlluna frænku sína báðar alveg eðal auðvitað .

Notalegheit.

Á föstudagskvöldi þegar regnið lemur gluggana, það hvín í trjánum og sjórinn ólmast á firðinum  þá er notalegt að hjúfra sig undir teppi.  Kveikja á kertaljósum og eiga rólega stund,  hlusta á góða músík eða bara horfa á mynd.   Jafnvel með góðan súkkulaðibolla innan seilingar - ekki svo galið.

 Uppskrift fyrir tvo:

Chili-kryddað súkkulaði

1 og 2/3 bollar mjólk

1/2  vanillustöng, klofin eftir endilöngu

1 rauður chili-pipar klofinn og fræhreinsaður

1 kanilstöng

45 gr. súkkulaði

Setjið vanillustöng, kanilstöng og chilipipar út í mjólkina og hitið í potti á lágum hita.  Brytjið niður súkkulaði og bræðið í mjólkinni.  Slökkvið undir og látið standa í nokkrar mínútur. Sigtið svo kryddið frá.  Þeir sem ekki vilja eldsterkt geta minnkað magnið af chilipiparnum. Ofangreinda uppskrift rakst ég á í Fréttablaðinu fyrir ekki löngu síðan og leist vel á.

Sé fólk ekki í stuði fyrir þetta "flókna" súkkulaðigerð má líka gera bara venjulegt súkkulaði og bæta örlitlu  chili dufti útí.   Annars er súkkulaði alltaf súkkulaði og fínt uppá gamla mátann

Án titils.

Nú þegar beinni útsendingu er lokið frá Kína á  mestu íþróttaleikum okkar tíma og við höfum fagnað frækilegum afrekum íþróttafólksins okkar eru haustvindar farnir að blása og það all hressilega.  Við erum hvött til að huga að lauslegu utanhúss. Fólk er farið að sækja skóla og  litlar manneskjur  sjást á ferðinni með stórar töskur á bakinu og vindinn í fangið.  Já hjá okkur þar sem árstíðaskil eru frekar skörp kveðjum við vonandi flest okkar ánægjulegt sumar.  Haustið mætt og veturinn framundan, já  lífið hefur sinn gang og við tökumst vonandi sem flest endurnærð á við bæði þau tilheyrandi og nýju verkefni sem framundan eru.  

Nýafstaðnir Ólympiuleikar voru stórkostleg hátíð.  Setningarathöfnin og sömuleiðis lokin voru glæsilegt sjónarspil.  Ég sá meira af setningunni  en lokunum og virkilega hreyfst af öllu því sem fyrir augu bar enda ekki annað hægt, þvílík flottheit.   Þessir leikar voru haldnir af þjóð sem geymir mikla og áhugaverða  sögu -  en  líka allt annað og meira en bara glæsileika.  Mér varð hugsað til bókarinnar Múrinn í Kína eftir Huldar Breiðfjörð.  Ég hef áður minnst á þessa bók hér í blogginu.  Myndræn og virkilega góð ferðasaga sem snart mig mjög.  - Hvet ykkur til að lesa og með því skyggnast inní líf fólksins í  héruðum  Kína.

Vona svo  bara að þið eigið sem ánægjulegast  haust 

 

 

Bara svona til gamans.

Í gömlu minningabókinni minni rakst ég á þessa mynd sem vinkona teiknaði fyrir um 37 árum og felur í sér ósk um bjarta framtíð.   Passar vel - hefur verið ágætt hingað til og  bjartsýnin hefur alltaf verið í mínum farangri.

 

Sláandi en staðreynd.

Nokkuð reglulega fáum við fréttir af fólksfjöldatölum hér á Vestfjörðum.  Þessar tölur birtast nokkuð reglulega t.d á bb.is - svo sem  ekki umflúnar staðreyndir þessar tölur, langt í frá. Sem sagt, okkur verulega í óhag eins og alþjóð veit.  Síðast í dag sá ég í  frétt  á bb.is  um að fækkað hefði um 1.400 manns á síðustu tíu árum.  Þetta vitum við svona nokk þó að fólk sé nú  ekki kannski alveg með töluna upp á punkt og prik.   Þessar tölur virka alltaf á mig eins og köld vatnsgusa.  Mér finnst í góðu lagi að birta svona tölur af  og til -  en alls ekki of oft - sé ekki alveg tilganginn í því, það er bara niðurdrepandi og ekki eitthvað sem við þurfum á að halda.  

Svo eru það nú málefni Vestfjarða sem hverjum og einum sýnist sitthvað um enda algjörlega leyfilegt auðvitað.   Þekkt eru skrif Reynis Traustasonar sem ég veit oft ekki hvað vakir fyrir, ekki vantar orðavalið. Mér líður auðvitað bara eins og "vitleysingi" þegar ég les það sem hann skrifar enda nokkuð viss um að hann skilgreindi mig sem slíkan ef hann spjallaði við mig en  það svo sem angraði mig ekki stórkostlega.

Í dag sá ég skrif þess eldklára manns  Gunnars Þórðarsonar á bb.is undir heitinu "Raunsæi eða rómantík" hann hefur sitt álit maðurinn og margt gott í hans skrifum nú sem fyrr.   Raunsæið hefur líklega verið látið ráða þegar menn réðust í að gera leiðina suður Djúp sem besta en ekki síður skammsýni að mínu áliti.  Hefði áherslan ekki verið lögð á þá leið er ég viss um að við værum komin með ágætar samgöngutengingu hér um Arnarfjörð.  

Mér fannst dálítið skrýtið af Gunnari að stilla þessu svona upp Raunsæi/Rómantík er það ekki orðið dálítið Svart/hvítt.  Ég sé ekki alveg hvar rómantíkin kemur þarna að fyrir utan að nefna Jón Sigurðsson. Ég sé enga rómantík í að óska sér möguleika til bættari afkomu heimilanna, þá er ég að hugsa um skólamál og hagstæðari aðföng til reksturs heimilis svo ég nefni dæmi.  Ég sé heldur enga rómantík í að óska greiðari og hættuminni samgangna.   Það væri kannski margt öðruvísi víða á landinu ef raunsæi hefði  alfarið verið haft að leiðarljósi við úthlutun fjár til ýmissa málefna úr ríkiskassanum  í gegnum tíðina.  Ég er kannski bara rómantískur vitleysingur eftir allt saman .

Þær eru þreytandi endalaust neikvæðu fréttirnar sem oft hafa verið  fyrirferðamiklar af Vestfjörðunum.  Hér býr nefnilega fólk með vonir, væntingar og tilfinningar en það vill oft á tíðum gleymast þegar gammurinn er látinn geysa.   Ég vona að ég lifi þann dag að sjá áberandi viðsnúning í þessum efnum.  Mér finnst ég þó upplifa mikinn áhuga fólks á svæðinu og þá listafólks  - en það tilheyrir örugglega bara rómantísku deildinni.    

Annars hafa  neikvæðar fréttir  vissulega oftar þótt bitastæðari en jákvæðar svona almennt.  Ég tek ofan fyrir RUV að koma fram með netfangið [e-mail] sem er varla tilviljun að hefur verið gert.

Mikið afrek - til hamingju !!

Feikna afrek unnið - þeir gerðu sitt besta strákarnir  og sameinuð vaknaði þjóðin snemma á sunnudagsmorgni og fylgdist með.  Ekki amalegt að standa á verðlaunapalli á Ólympiuleikunum með Frökkum og Spánverjum -  enn og aftur til hamingju !

Bráðskondið en hallærislegt samt,  orðin  "Ísland er stórasta land í heimi" urðu skyndilega vel þekkt.  Eins og kom fram í fréttum eigði eigandi bolabúðarinnar Dogma  tækifærið, var snöggur til og lét prenta  þetta á boli sem síðan mokuðust út.   

Reikna alveg með að þetta skyggi meira að segja  á eina  þekktustu áletrun á bol hér um slóðir sem er  "Folinn er kominn í bolinn"