Gamalt og gott um vináttuna.

Vináttan.

Vinur þinn er þér allt.  Hann er akur sálarinnar, þar sem samúð þinni er sáð og gleði þín uppskorin.  Hann er brauð þitt og arineldur.  Þú kemur til hans svangur og í leit að friði.

Þegar vinur þinn talar þá andmælir þú honum óttalaus eða ert honum samþykkur af heilum hug.  Og þegar hann þegir, skiljið þið hvor annan.  Því að í þögulli vináttu ykkar verða allar hugsanir, allar langanir og allar vonir ykkar til og þeirra er notið í gleði sem krefst einskins.  Þú skalt ekki hryggjast þegar þú skilur við vin þinn, því að það, sem þér þykir vænst um í fari hans, getur orðið þér ljósara í fjarveru hans, eins og fjallgöngumaður sér fjallið best af sléttunni.

Og láttu vináttuna ekki eiga sér neinn tilgang annan en að auðga anda þinn, því að sú vinátta, sem leitar einhvers annars en síns eigin leyndardóms, er ekki vinátta, heldur net sem kastað er í vatn og veiddir í tómir undirmálsfiskar.

Og gefðu vini þínum það sem þú átt best.  Ef hann verður að þekkja fátækt þína, lát hann þá einnig kynnast auðlegð þinni. Hví skyldir þú aðeins leita vinar til að drepa tímann ?   Leitaðu hans með áhugamál þín.  Því það er hans að uppfylla þörf þína en ekki tómleika þinn.  Og vertu glaður með vini þínum og njóttu með honum lífsins.  Því að í dögg lítilla hluta finnur sálin morgun sinn og endurnærist.

Úr "Spámanninum".

Athugasemdir

[Maja (IP-tala skráð) 16.5.2008 kl. 14:44]

Takk fyrir góðan pistil. Hollt og gott að lesa!!

[Sólveig Ara (IP-tala skráð) 16.5.2008 kl. 20:40]

Heil og sæl Anna,

Falleg orð og góð skilgreinig á VINI.  Ég sjálf hef alltaf gert greinarmun á vini og kunningja.

Bestu kveðjur til þín,

Sólveig A.