Gamalt heimilisbókhald.

Í dag fá margir rafræna launaseðla. Það er annað en tíðkaðist árið 1937.  Þá var  sumsstaðar verið að afhenda þá að loknu hverju launaári. Til dæmis hjá sjómönnum.   Ég fór í heimsókn í dag og var sýnt  stórmerkilegt heimilisbókhald sjómannsfjölskyldu  síðan á þessum árum og útgerðin sem viðkomandi vann hjá  rak líka verslun á staðnum.    Mér fannst dálítið gaman að skoða þessa pappíra sem ná yfir þó nokkurn tíma. Þarna sjást launaseðlar  gefnir  út í janúar fyrir árið á undan og sá sem ég skoðaði var fyrir árið 1937. Að sjálfsögðu skrifaður með pennastöng. Blekið er bara eins og það hafi verið skrifað með því  í gær, skýrt og fínt - rithöndin nokkuð falleg.

Launin eru sundurliðuð og t.d segir ein færslan: "kaup í 4 mánuði og 18 daga kr. 1.104,- "lifrarhlutur kr. 898,69 sem ég sé reyndar ekki hvað er fyrir langt tímabil.  Þarna fengu sjómennirnir að mér skilst alla innkomu af lifur í sinn hlut.

Á móti koma svo nótur fyrir innkaup í verslun útgerðarinnar.  Þær eru þó gefnar út örar en fyrir heilt ár í einu  og sjálfsagt hafa afritin verið afhent af og til. 

Þarna má sjá að 5 lítrar af olíu hafa kostað kr. 1,60  - náttkjóll kr. 12,-  - telpuskór kr. 7,35 - 1 kg af lauk kr. 0,75 - tvinnakefli kr. 0,60 - 1 ds. mjólk kr. 0,60 - spil kr. 2,00 -  - 2 kg. export(kaffibætir) kr. 5,20  - 1/2 kg kex kr. 2,18 - 2 kg smjörlíki 3,40 - og svo má lengi telja.   

Í þessum heimilisbókhaldsgögnum mátti líka sjá rafmagnsnótur.  Þar kom fram að einn mánuðinn  var "rafljósanotkun" 25 kw stundir og hljóðaði sá reikningur uppá kr. 4,60  þar af var leiga mælis kr. 0,60. 

Ég fór nú ekki svo djúpt í skoðun á þessu að reikna út hver þénustan hefði verið yfir eitt ár og heimilisrekstur á móti en það má samt sjá þetta í heild sinni ef vel er skoðað.

Samkvæmt þessum launaseðlum sem ég kíkti á  átti launamaðurinn alltaf inneign um hver áramót og voru reiknaðir 4% vextir á hana.  

Á heimilinu  var fyrir stórri fjölskyldu að sjá. Það  átti eftir að borga skatta og skyldur af þessu kaupi og sjálfsagt greiða af húsnæði sem viðkomandi fjölskylda hafði keypt nokkru áður. 

Þó að ég sé ekki hlynnt því að fylla geymslur af dóti þá sýnir það sig að sumt getur verið gaman að skoða seinna meir en það er jú  alltaf  spurning um mat á gagnsemi þess sem geymt er. 

Eflaust verður þessum gögnum komið til  skjalasafns til varðveislu. 

 

Ein fallegasta vorfréttin - krúttlegt þetta.

Gaman að þetta skuli hafa lánast svona vel.

Einstök fósturmamma

Sumardýrð

Í sumar langar mig að fara meira um mitt nánasta umhverfi.  Hér í nágrenninu er margt að sjá og fallegar gönguleiðir.  Hægt er að fara í skipulagðar ferðir sem m.a má sjá á yfirliti yfir  á vef Ferðafélags Íslands http://www.fi.is eða bara rölta þetta sér og sjálfur með sínu fólki.  Fallegir staðir og gönguleiðir sem eru ekki alltof erfiðar og því ættu flestir að ráða við þær.  Hér á svæðinu eru gullnar sandstrendur, grýttar hlíðar, grösugir og kjarri vaxnir dalir, þverhnípt bjarg, fagrir fossar svo að það er úr ýmsu að velja.  Dásamlegt alveg.  Hér eru myndir frá liðnu sumri - manni er svo sannarlega farið að dreyma um sumardýrðina.  Þessar myndir voru  teknar hér í nágrenninu og staðinn ættu nú örugglega  einhverjir að kannast við.

 

 

30. APRÍL

Geggjað að dansa við þetta

Perlurnar í kassanum.

Ég hef aldrei ætlað mér að sanka að mér dóti.  Er meinilla við það.   Alls kyns dóti sem hefur enga þýðingu en  maður tímir ekki að henda, -  heldur sig örugglega munu nota síðar en gerir það svo aldrei.  Í upphafi er dótið auðvitað bara bráðnauðsynlegt en þegar það hættir að vera það á einhverjum tímapunkti fer það í geymsluna og  er svo endurskoðað með ákveðnu millibili. Eitt og annað er þó nauðsynlegt að geyma, er bara partur af lífi manns og verður aldrei hent.

Eins og ég hef áður komið að er ég bókakerling, bókum hendi ég aldrei, það er bara ekki inni í myndinni.  Ég var að ná í bók sem ég vissi af í kassa þegar ég rakst á perlur sem bókamaðurinn mikli í fjölskyldunni hann Bjössi  heitinn gaf okkur systkinunum forðum daga.  Þetta eru smákver með ævintýrum sem heita:

Karlinn frá Hringaríki og kerlingarnar þrjár, -  Svanhvít Karlsdóttir, - Stjörnuspekingurinn, -  Sagan af Ásu, Signýju og Helgu,  - Karlsson, Lítill, Trítill og fuglarnir,  - Sagan af Líneik og Laufey og loks Hlini Kóngsson (ekki y  í nafninu) en sú saga var algjörlega mitt uppáhald.

Þessi litlu ævintýrakver voru gefin út uppúr 1920 af Bókaverslun Þorsteins Jónssonar á Akureyri að því kemur fram á kápunni.  Maður drakk í sig ævintýrin dularfullu þar sem söguþráðurinn  er oftast sá að sögupersónan er numin á brott af trölli og huguð sál frelsar viðkomandi úr prísundinni hafandi beitt klækindum til að villa um fyrir tröllinu.  Þetta las ég svo fyrir krakkana mína hérna í den enda sígilt efni á ferðinni að mér finnst.  Já mér fannst gaman að rekast á þessar gömlu perlur og kíkti aðeins á nokkrar þeirra áður en þær fóru aftur í kassann og bíða þess að gleðja litlar ævintýraþyrstar sálir eða bara mig einhverntíma síðar meir, gamla ævintýraþyrsta sálina 

Heima

Leiðin heim eftir ferðalag þessa góða  helgarfrís var heldur kalsaleg þó að sumarið eigi nú formlega að vera gengið í garð samkvæmt dagatalinu.  Það var svona örlítið fjúk.  Rétt greinanlegt á köflum, stóð  yfir Dali og Reykhólasveit. Svo var eitthvað örlítið á Kleifaheiðinni.  Maður hafði svona á tilfinningunni að væri Veðurguðinn sjáanlegur annarsstaðar en í hugskoti einhvers, sæti hann líklega með stríðnisbros á vör og hristi allra síðustu restar úr snjópokanum góða.   Leiðin Rvk/Patr. er  alltaf að styttast og nú eru að ég held vel 80% leiðarinnar malbikaður vegur sem er fyrir vikið fljótfarnari.   Þetta gífurlega  falleg leið og manni finnst ekkert stórmál að skreppa hana af og til.  Fínn vegur og dálítil  traffik.   Má eiginlega segja að gæsin hafi verið fugl þessa dags, ég vaknaði við gargið í henni og svo var mikið af henni sjáanlegt á leiðinni.

Með mér í heimferðinni var dóttirin sem ætlar að stoppa hér í nokkra daga .  Við hittumst í Höfuðborginni og nutum samvista  hvor við aðra  m.a í búðarrápi sem er reyndar ekki alveg uppáhaldið  en var ágætt í þessu tilfelli þegar þurfti að afgreiða ákveðna hluti. Eftir ánægjulega ferð og samvistir við vinafólk og ættingja  var samt gott að komast heim þó að stundum vildi maður nú geta lengt fríið   en það styttist óðum í annað ferðalag og hið eiginlega  sumarfrí svo að þetta er  gott  í bili.

Hvar sem heimili manns er þá er heima alltaf best, það er nú bara þannig  

Íþróttafélagið Hörður, Patreksfirði 100 ára.

Á sumardaginn fyrsta verður heilmikið húllumhæ hér í bæ.  Haldið verður uppá 100 ára afmæli Íþróttafélagsins Harðar.   Þetta verður gert með pompi og prakt og öllum bæjarbúum boðið til mikillar veislu.  Byrja herlegheitin með íþróttaveislu, leikjum og þ.h í íþróttahúsinu okkar FLOTTA.   Þaðan verður svo haldið fylktu liði inn í Félagsheimili staðarins (sem er auðvitað með þeim flottari  ) þar sem boðið verður uppá veitingar og fl.  Það er vel til fundið að halda uppá þetta á Sumardaginn fyrsta sem í mínum huga er svona dæmigerður fjölskyldudagur.  Veg og vanda af undirbúningi afmælisins hafa þrjár kjarnakonur haft og svo skemmtilega vill til að þær heita allar nafninu Anna.  Það eru þær Stefanía Einarsdóttir, Jensdóttir og Valsdóttir.  Já það vantar ekki Önnurnar hér í bæinn og hægt að telja fleiri til en það er önnur saga. Íþróttakennari staðarins og ung íþróttakona hér sjá svo um íþróttaveisluna sjálfa. 

Sem sagt fjör og flottheit á Patró á Sumardaginn fyrsta og mér sýnist stefna í að veðrið svíki engann. Ég verð ekki á staðnum til að geta svo bloggað  um upplifun afmælisdagins en lagnaði engu að síður til að segja frá þessu hér.   Afmælisbarnið fær að sjálfsögðu heillaóskir í tilefni þessara merku tímamóta. Megi Íþróttafélagið Hörður lifa og dafna um alla framtíð.

                          GLEÐILEGT SUMAR OG TAKK FYRIR VETURINN  

Færeyjar

Ég var að horfa á RUV, - áhugavert viðtal Boga Ágústssonar við Magne Arge forstjóra Atlantic Airways sem er eitt stærsta fyrirtæki Færeyja.  Hann er mikill áhugamaður um aukna samvinnu milli þessara tveggja eyþjóða.  Ég er sama sinnis - ég er  hrifin af aukinni samvinnu okkar á sem flestum sviðum.  Vildi bara að það kostaði minna að ferðast á milli   Færeyingar eru gestrisið og yndislegt dugnaðarfólk. Ég tengist eyjunum  órjúfanlegum böndum í gegnum krakkana mína sem eru ættuð þaðan að 1/4.  Hef kynnst  þarna eðalfólki sem hefur átt í mér hvert bein.  Fjöldinn allur hefur sömu sögu að segja og ég, það er einstök upplifun að ferðast til Færeyja og kynnast landi og þjóð.  Ég vona svo sannarlega að samvinna og samgangur eflist meðal okkar frændþjóða í nánustu framtíð.

Það er aldeilis.

"Stoppiði nú alveg" var gamall frændi minn vanur að segja og sló sér á lær,  hristi tóbaksklútinn og snýtti sér hraustlega, þegar honum blöskraði alveg.  -  Við hefðum örugglega orðið sammála hér ég og sá gamli.

Bílstjórar stefna að Bessastöðum

Dagsferð að vori.

Ég skrapp í smá ferðalag á laugardaginn.  Fór til Ísafjarðar. Þetta var  hin fínasta ferð, við mæðgur hittumst í fyrsta skipti síðan fyrir áramót sem var auðvitað voða gaman.  Nokkur snjór er í fjöllum og snjóstálið nokkuð hátt á Hrafnseyrarheiði en þó hefur maður séð það stærra.  Þetta er svo fljótt að síga með hækkandi sól. Hér eru nokkrar myndir úr ferðinni.