Lítið sem ekkert en eitthvað samt.

Einhvers staðar las ég orð manneskju um að Facebook væri að drepa niður allt sem héti blogg.  Vissulega tekur Facebook sinn tíma eins og allt sem fólki finnst áhugavert og skemmtilegt.   Ég er þó ekki viss um að það sé alfarið rétt að bloggið muni nánast sofna svefninum langa af völdum þeirrar ágætu bókar.   Það koma lægðir í bloggandann eins og svo margt.  Það er ekki að sjá annað en að bloggáhuginn hjá landanum  sé nægur.  Það má kannski dálítið lesa þjóðarsálina á blogginu.  Margt og misjafnt, mis merkilegt og skemmtilegt, málefni líðandi stundar í það og það sinnið.   Ekki fer á milli mála hvað það er þessa dagana, - eðlilega ekki.

Ég fékk þetta sent í netpóstinum í dag og eins og svo oft er maður beðinn um að senda áfram á einhvern x fjölda fólks.  Það geri ég hins vegar sjaldnast en ákvað í þessu tilfelli að birta þetta bara hér.  Ágætt að lesa og ekkert verra en hvað annað.

 ----------------------

Þegar ég var yngri, vó ég nokkrum kílóum minna.
Ég þurfti aldrei að halda maganum inni þegar ég fór í þröngan kjól.

En nú, þegar ég er orðin eldri, hefur líkami minnbrotist til frelsis. Og um
þann hluta hans sem einu sinni var mitti, eru þægileg teygjanleg efni.

Ítölsku skórnir þurfa að vera tveim númerum stærri en áður, ef ég kem þá
fótunum yfirleitt í þá, og skrefbótin á sokkabuxunum sígur allt of oft niður
undir hné.

En ég hef einnig lært að það skiptir engu máli hvað gerist, eða hversu DIMMT   virðist yfir öllu í dag. Lífið heldur áfram og á morgun kemur betri dagur.

Ég hef lært, að það segir mikið til um manneskjuna hvernig hún bregst við
þessum þremur hlutum:
1. Rigningardegi
2. Týndum farangri
3. Flæktu jólatrésskrauti

Ég hef lært, að óháð því hvernig samband okkar er við foreldra okkar, komum við
til með að sakna þeirra, þegar þau eru horfin á braut.

Ég hef lært, að það að verða sér úti um peninga og hluti, er ekki það sama og
að skapa sér líf !!

Ég hef lært, að af og til býður lífið okkur upp á annað tækifæri.

Ég hef lært, að maður getur ekki farið í gegnum lífið með hornabolta-hanska á
báðum höndum. Öðru hvoru verður maður líka að gefa boltann til baka.
Ég hef lært, að þegar ég ákveð eitthvað beint út frá hjartanu, þá hef ég
yfirleitt hitt á hina einu réttu ákvörðun.

Ég hef lært, að þó að ég sé sár, þurfi ég ekki að særa aðra.

Ég hef lært, að á hverjum degi eigi maður að rétta öðrum höndina.
Allir þurfa hlýjar hugsanir og vinalegt klapp á axlirnar.
Ég hef lært, að ég er alltaf að læra eitthvað nýtt.

Ég hef lært, að það sem þú segir og gerir vill gleymast, en fólk gleymir ekki
hvernig þú lætur því líða.