Sláandi en staðreynd.

Nokkuð reglulega fáum við fréttir af fólksfjöldatölum hér á Vestfjörðum.  Þessar tölur birtast nokkuð reglulega t.d á bb.is - svo sem  ekki umflúnar staðreyndir þessar tölur, langt í frá. Sem sagt, okkur verulega í óhag eins og alþjóð veit.  Síðast í dag sá ég í  frétt  á bb.is  um að fækkað hefði um 1.400 manns á síðustu tíu árum.  Þetta vitum við svona nokk þó að fólk sé nú  ekki kannski alveg með töluna upp á punkt og prik.   Þessar tölur virka alltaf á mig eins og köld vatnsgusa.  Mér finnst í góðu lagi að birta svona tölur af  og til -  en alls ekki of oft - sé ekki alveg tilganginn í því, það er bara niðurdrepandi og ekki eitthvað sem við þurfum á að halda.  

Svo eru það nú málefni Vestfjarða sem hverjum og einum sýnist sitthvað um enda algjörlega leyfilegt auðvitað.   Þekkt eru skrif Reynis Traustasonar sem ég veit oft ekki hvað vakir fyrir, ekki vantar orðavalið. Mér líður auðvitað bara eins og "vitleysingi" þegar ég les það sem hann skrifar enda nokkuð viss um að hann skilgreindi mig sem slíkan ef hann spjallaði við mig en  það svo sem angraði mig ekki stórkostlega.

Í dag sá ég skrif þess eldklára manns  Gunnars Þórðarsonar á bb.is undir heitinu "Raunsæi eða rómantík" hann hefur sitt álit maðurinn og margt gott í hans skrifum nú sem fyrr.   Raunsæið hefur líklega verið látið ráða þegar menn réðust í að gera leiðina suður Djúp sem besta en ekki síður skammsýni að mínu áliti.  Hefði áherslan ekki verið lögð á þá leið er ég viss um að við værum komin með ágætar samgöngutengingu hér um Arnarfjörð.  

Mér fannst dálítið skrýtið af Gunnari að stilla þessu svona upp Raunsæi/Rómantík er það ekki orðið dálítið Svart/hvítt.  Ég sé ekki alveg hvar rómantíkin kemur þarna að fyrir utan að nefna Jón Sigurðsson. Ég sé enga rómantík í að óska sér möguleika til bættari afkomu heimilanna, þá er ég að hugsa um skólamál og hagstæðari aðföng til reksturs heimilis svo ég nefni dæmi.  Ég sé heldur enga rómantík í að óska greiðari og hættuminni samgangna.   Það væri kannski margt öðruvísi víða á landinu ef raunsæi hefði  alfarið verið haft að leiðarljósi við úthlutun fjár til ýmissa málefna úr ríkiskassanum  í gegnum tíðina.  Ég er kannski bara rómantískur vitleysingur eftir allt saman .

Þær eru þreytandi endalaust neikvæðu fréttirnar sem oft hafa verið  fyrirferðamiklar af Vestfjörðunum.  Hér býr nefnilega fólk með vonir, væntingar og tilfinningar en það vill oft á tíðum gleymast þegar gammurinn er látinn geysa.   Ég vona að ég lifi þann dag að sjá áberandi viðsnúning í þessum efnum.  Mér finnst ég þó upplifa mikinn áhuga fólks á svæðinu og þá listafólks  - en það tilheyrir örugglega bara rómantísku deildinni.    

Annars hafa  neikvæðar fréttir  vissulega oftar þótt bitastæðari en jákvæðar svona almennt.  Ég tek ofan fyrir RUV að koma fram með netfangið [e-mail] sem er varla tilviljun að hefur verið gert.