Þessi vísa er aldrei of oft kveðin.

Ég heyrði í öldruðum einstaklingi  í síma í dag sem býr nokkuð fjarri mér, en við heyrumst einstöku sinnum.  Viðkomandi hefur alla tíð verið sprækur og hress með afbrigðum en nú þegar aldurinn færist yfir er farið að bera á kvíða og hræðslu.  Þessi einstaklingur  er logandi hræddur um sína nánustu og það eru yfirleitt hin minnstu smáatriði sem valda óróleika. Þetta finnst mér erfitt að vita af en þó bót í máli að vita að sá hinn sami er meðvitaður og fær aðstoð. Ég fór að hugsa aðeins um andlegt heilsufar svona almennt. - Það þarf auðvitað  að hlúa að andlegri heilsu ekki síður en líkamlegri.  Það  kostar ekkert að reyna aðeins að átta sig á aðstæðum náungans, hreyta ekki hverju sem er í aðra í hugsunarleysi og skilja kannski þann hinn sama eftir með svíðandi sár.  Sumir kunna ekki að skylmast með orðum, bera ekki hönd fyrir höfuð sér og þjást í hljóði undan svipuhöggum sem leiðinda athugasemdir og dónaskapur eru oftar en ekki.  Við þurfum að næra andlegu hlið okkar sjálfra líka.  Þetta er mér hollt að hafa í huga ekki síður en öðrum.  Það er gott ef hægt er að finna þennan gullna meðalveg í þessu öllu saman.   Á ísskápnum hjá mér er segull sem sendur var í hvert hús þegar Lýðheilsustöð var með geðræktarátak ef ég er að muna þetta rétt.  Á þessum segli eru geðorðin tíu og eru ágæt að lesa yfir af og til:

1. Hugsaðu jákvætt, það er léttara.

2. Hlúðu að því sem þér þykir vænt um.

3. Haltu áfram að læra svo lengi sem þú lifir.

4. Lærðu af mistökum þínum.

5. Hreyfðu þig daglega, það léttir lundina.

6. Flæktu ekki líf þitt að óþörfu.

7. Reyndu að skilja og hvetja aðra í kringum þig.

8. Gefstu ekki upp, velgengni í lífinu er langhlaup.

9. Finndu og ræktaðu hæfileika þína.

10. Settu þér markmið og láttu drauma þína rætast.