Frænkuskott

Ég á 8 ára frænkuskott sem býr hér í nágrenni við mig.  Þetta er eldklár ung dama sem er mikill orkubolti. 

Í desember fyrir rúmu ári síðan gerðist það einn laugardag að hún og vinkona hennar voru að leika sér úti.  Þær banka uppá hjá mér og segja að það sé reykur í veitingastað hérna nálægt.  Ég stökk af stað með þeim og hringdi í neyðarlínuna á leiðinni og slökkviliðið var komið á staðinn med det samme.  Það hafði þá logað á kerti í kertaskreytingu á veitingastaðnum  frá því kvöldinu áður og eldurinn að  læst sig í skreytinguna  og   borðið undir henni.  Þarna mátti akkúrat engu muna.  Stelpurnar voru að sniglast þarna fyrir utan og komu auga á eld á hárréttu augnabliki.   Þegar þær sáu þetta ætluðu þær til eigandans en þorðu ekki.  Þá var hugmyndin að fara til afa vinkonunnar  sem bjó mjög nálægt en þær töldu það óráð þar sem sá gamli mundi hugsanlega ekki trúa þeim.   Loks var ákveðið að koma til mín.  Þetta gerðist allt á einhverjum örfáum mínútum sem þessar pælingar stóðu yfir hjá þeim enda þessir staðir í nálægð hvor við annan.  Þetta fór allt vel með veitingastaðinn. Borðið undir skreytingunni skemmdist eitthvað og það þurfti að reykræsta og þrífa.  Stelpurnar fengu þakkarskjal,  gjöf frá veitingastaðnum , og matarboð. Þær voru alsælar með að hafa brugðist svona vel við.   Sannkallaðar hetjur.  Þetta vorum við frænkurnar að rifja upp á dögunum þegar hún var hér í heimsókn hjá mér.  Ég sagði henni að þetta kæmi kanski á bloggsíðunni minni og hér með er það komið Sæunn mín María

Svo skemmtilega vildi til að við fræknurnar höfðum farið út að borða á þessum sama stað stuttu áður en þetta ævintýri gerðist og ég smellti þá af henni mynd á símann minn, því miður eru myndgæðin ekkert sérstök.

 

 

Athugasemdir

[Guðmundur Viðar (IP-tala skráð) 9.4.2008 kl. 22:27]

Magnaðar stelpurnar!  Maður á alltaf að trúa börnunum og fullvissa sig um að allt sé með felldu, þau plata ekki alltaf greyin.  Bara stundum

[Anna, 10.4.2008 kl. 11:40]

Já   Guðmundur minn - þær voru eldklárar þarna.  Ég er nú  samt viss um að afinn hefði athugað málið en þær mátu þetta svona. Þessi uppákoma verður eitt af ævintýrum í æskuminningum þeirra.

[Jenta (IP-tala skráð) 10.4.2008 kl. 18:49]

Sæl mín kæra.

Þetta er skemmtileg frásögn af skýrum skottum.

Já þetta er eitt af minningadjásnunum sem þær safna í sjóði sína. 

Lífið gengur jú út á þetta, safna geyma, gleyma og síðan taka framm, dusta af rykið og segja barnabörnum. " Það var einu sinni þegar ég var lítil...."

"Einu sinni var " eru oft ótrúlega kitlandi orð og spennandi á að hlýða.

Hilsen.

[Jenta (IP-tala skráð) 10.4.2008 kl. 18:53]

Jesússa mía ! 

Ég gleymdi að segja að ég stalst til að setja þig á síðuna hjá Skonsum. Kvartið og yður mun skilað. Vonandi öðlumst við fyrirgegningu og samþykki.

Hilsen.

[Jenta. (IP-tala skráð) 10.4.2008 kl. 18:55]

U- ha.

Nú held ég prentvillupúkinn sé orðinn brjálaður úr kæti. En nú skal djöfsi sveltur.

[Anna, 10.4.2008 kl. 23:16]

Jah.....I'm honored Jenta.  Takk fyrir það   En með púkann  fátt er svo með öllu illt og allt það......hann  gerði mig nefnilega heldur betur  glaða....5 comment komin á færsluna, vinsæl þessi saga sá fyrir mér barnabók í næsta jólabókaflóði, "Frænkuskott í Fagrafirði"...en svo sá ég náttúrulega hvers kyns var  og varð  því alveg slök -  það yrðu ekki felld nein tré af mínum völdum þetta árið.