Berjatíð

Ég kíkti í ber fyrir um hálfum mánuði síðan.  Sá mikið af kræki- og bláberjum. Berjaspretta mundi ég segja að  teldist ágæt í ár.
Tíndi slatta af bláberjunum  og auðvitað rétt í lófann af bláberjagrænjöxlunum sem eru reyndar gulir.  Þeir eru nefnilega lostæti

Í gegnum tíðina hef ég nú ekki verið rosalega öflug berjatínslukona, kannski  aðeins svona til að eiga með ís og svoleiðis en ekki farið í stórfellda sultu eða saftgerð.

Þegar sonur minn var eitthvað rétt  11 ára eða svo fóru hann og yngri bróðir minn  í feikna ham og tíndu 18 kíló af krækiberjum í hlíðinni fyrir ofan bæinn  - dugnaðarstrákar. Pabbi stóð í eldhúsinu, hreinsaði og gerði úr þessu saft á flöskur auðvitað með dyggri aðstoð mömmu.  Þetta þótti mikil elja hjá svona ungum strákum að tína allt þetta magn og fólki féllust hendur þegar þeir birtust með afraksturinn. Enda stóð ekkert til á þeim tímapunkti að fara í hanteringu berjaafurða.  Sem sagt það getur verið gráupplagt að fara með börnunum sínum í berjamó, þau virðast njóta þess mjög að tína sum. Auk þess er þetta lærdómsríkt og auðvitað gott að halda þessu lifandi meðal næstu kynslóða ef út í það er farið.

Annars fékk ég í dag  þessa fínu uppskrift af krækiberjahlaupi sem er víst  mjög  þægilegt að búa til. Hana  ætla  ég að prófa næstu daga ef mér  lukkast að ná í  eitthvað af krækiberjum.
Ég læt uppskriftina   fljóta með hér til gamans og verður vonandi fyrirgefið  að hafa birt hana hér á  blogginu.

Krækiberjahlaup
1.500 gr krækiber
7.5 dl. Vatn
Soðið í 20 mín og á meðan er kartöflustapparinn notaður á berin.

Þetta er svo marið  í  gegnum  sigti og reynt að pressa  meira úr berjunum á meðan.
Sett í pottinn og 1.400 gr molasykri bætt  í, suðan látin koma upp og molinn  leystur upp.
Eftir þetta er einu gulu bréfi af hleypi bætt í .

Kælt aðeins og sett á krukkur.

Verði ykkur að góðu.